ΣΥΛΛΑΒΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ απο τον ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΤΕΦΑΝΑΚΗ

Καλοκαιρι ειναι οι καλαμιες που αντιστεκονται στον αερα...το παραπονο της γερικης συκιας οταν πιεζεις  τους αγουρους ακομα μαστους της, τα συκα της,και βγαζουν γαλα.
Καλοκαιρι ειναι η αλητεια του βλεμματος πανω στα πενταρφανα νερα του πελαγους...Τα ορφανα αστρα του νυχτερινου ουρανου...ο γαλακτωδης οριζοντας του Ιουλιου...
Δημητρης Στεφανακης

Το βιβλιο ηταν προταση της αγαπημενης μου Τεσυ Μπαιλα σε μια απο κεινες τις υπεροχες μαραθωνιες τηλεφωνικες επικοινωνιες μας και την δικη της σκεψη θα σας παρουσιασω για το βιλβιο

" 

Καθώς ο όγκος της λογοτεχνικής παραγωγής όλο και περισσότερο αυξάνεται είναι μεγαλύτερη η ανάγκη να διακριθεί η λογοτεχνική ποιότητα γι αυτό λοιπόν το επιλέγω μια και πρόκειται για ένα εξαιρετικό βιβλίο, τόσο σαν ιδέα όσο και σαν εκφραστική δυναμική. Με αφορμή ένα ταξίδι στο χωροχρόνο που ένας ευρηματικός αστροφυσικός επινοεί, ο Αλμπέρ Καμύ επιστρέφει στη ζωή, σαράντα χρόνια μετά τον πραγματικό του θάνατο, για να ανακαλύψει εκ νέου τη δύναμη του φωτός ως φυσικής αλήθειας και τον συμβολιστικό του ρόλο στις ανθρώπινες πράξεις. Μέσα στο κάτοπτρο του ελληνικού καλοκαιριού ο Καμύ βλέπει το τέλος και την αρχή της υπαρκτικής του οντότητας και επαναπροσδιορίζει όλα όσα τα διαμόρφωσαν. Έτσι η ζωή δίνει μια δεύτερη ευκαιρία να ολοκληρώσει ένα ατελεύτητο έργο κάτι που ο Καμύ ποτέ δεν θα κάνει. Ανέφικτη η ολοκλήρωση σε μια λάθος εποχή. Όλα είναι διαφορετικά κι όλοι θα το νιώσουν όσο κρατάει ένα καλοκαίρι, μέχρι όλα να "βουλιάξουν στην αιώνια απουσία των αισθήσεων" και πάλι.

  Επειδή, όπως ο συγγραφέας αναφέρει: "δεν μπορείς να μπεις για δεύτερη φορά στον ίδιο ποταμό", μπορείς όμως να βιώσεις όσα σου επιτρέψει να "συλλαβίσεις" η ροή του. Ο Καμύ επιστρέφει και μαζί του επιστρέφει η αντίληψη ότι η ηθική υπόσταση ενός ανθρώπου σηματοδοτεί αλλά και δίνει νόημα στην αίσθηση ευθύνης των επόμενων γενεών ανεξάρτητα αν κάθε εποχή έχει τη δική της ταυτότητα. Ο συγγραφέας με ένα λόγο λιτό, γνήσια ελληνικό και ταυτόχρονα αιχμηρό όταν εκείνος θέλει, συνθέτει μια ιστορία φανταστική και μας καλεί να αναλογιστούμε τελικά πως κάθε εποχή έχει τα δικά της ανάλογα, ίσως αυτά που της αξίζουν ή και όσα κατάφερε να δημιουργήσει. Επειδή κάθε δημιουργία απαιτεί μια διαδικασία επώδυνη και ο βαθμός στον οποίο ανταποκρινόμαστε σ' αυτήν αποτελεί τον δείκτη του πολιτισμικού μας ορίζοντα.

Η ζωή επανέρχεται αλλά αυτή τη φορά όλα είναι διαφορετικά, αφού:"τούτο το καλοκαίρι δεν χρειάζεται πια συγγραφείς. Περιμένει μόνο τουρίστες".Δίπλα στον Καμύ μια νεαρή δημοσιογράφος αναζητεί τον μύθο, ένας αιρετικός επιστήμονας τη δικαίωση, ένας αποτυχημένος συγγραφέας την έμπνευση. Άνθρωποι, βιβλία και έρωτες ζητούν ολοκλήρωση. Αυτό το καλοκαίρι δεν είναι απλώς το στοίχημα του χαμένου χρόνου.

Ένα ταξίδι στις Κυκλάδες και στο φως, που συμφιλιώνει τη ζωή με τον θάνατο, ένα μυθιστόρημα για τον έρωτα και τη λογοτεχνία, για τη φιλοσοφία και τα απωθημένα της ψυχής«Σαράντα χρόνια αργότερα ένας άντρας.» Παράξενο που άρχιζε έτσι το δεύτερο κεφάλαιο του Πρώτου ανθρώπου. Λες και ο συγγραφέας του, ο Αλμπέρ Καμύ, γνώριζε πως θα «ξαναζούσε» σαράντα χρόνια μετά τον πρόωρο θάνατό του, που δεν του επέτρεψε να ολοκληρώσει αυτό το μυθιστόρημα. Επιστρέφοντας στη Μύκονο, ένα καλοκαίρι στα τέλη του 20ού αιώνα, βρίσκεται αντιμέτωπος με το ερώτημα: Είναι ο θάνατος το αναπάντεχο τέλος που κόβει οριστικά το νήμα της ζωής και της δημιουργίας, ή υπάρχει κάποτε μια δεύτερη ευκαιρία για να ολοκληρώσει κανείς ό,τι άφησε στη μέση;  "

Τέσυ Μπάιλα

συλλαβιζοντας το καλοκαιρι.....

ενα εξαιρετικο βιβλιο μοναχα απο την συλληψη του και την αρτιοτητα των λεξεων του 

Ένα ταξίδι στις Κυκλάδες και στο φως, που συμφιλιώνει τη ζωή με τον θάνατο, ένα μυθιστόρημα για τον έρωτα και τη λογοτεχνία, για τη φιλοσοφία και τα απωθημένα της ψυχής μας...

θελω μοναχα να ευχαριστησω τον συγγραφεα  για αυτο το υπεροχο τυλιγμα που ενιωσε η ψυχη μου καθως ενιωσε πλημμυρισμενη απο το γαλαζιο του αιγαιου και απο το φως της γραφης του δημητρη στεφανακη

εναν συγγραφεα που προτεινω να ακολουθειτε πιστα  σε καθε δουλεια του!..πιστεψτε με δεν θα βρειτε σε αυτον ουδεμια ..συνταγη συγγραφης!